Епископ стобијски Давид: Охридска архиепископија сједињује различите народе у саборности Цркве!

Разговор са Његовим Преосвештенством викарним Епископом стобијским и Мјестобљуститељем струмичким г. Давидом (Ниновим) за „Православљеˮ (број 1273, 1. април 2020.) – новине Српске Патријаршије. Разговарао: Бранислав Илић.

Ваше Преосвештенство, будући да сте викарни Епископ Архиепископа охридског и Митрополита скопског Јована, замолио бих Вас да наше читаоце упознате са значајним историјским чињеницама у погледу Охридске архиепископије, како у древним временима, тако и данас?

Као што Вам је познато, древна Охридска архиепископија није имала Мајку Цркву, у смислу да никада није добила Томос од неког Сабора или Патријарха. Њена организација је установљена императорским декретом 1018. г., од стране Василија Другог Бугароубице. Сагласно проф. Ангелики Деликари: „древна Охридска архиепископија делује као везивна алка у црквеном и политичком предању и животу православних балканских народа, који су били повезани са њом“. У суштини, имајући широку аутономију, Охридска архиепископија је уједињавала словенски и јелински свет.

Епископ стобијски Давид: Сваког дана саваскрсавамо са Христом!

Интервју са Епископом стобијским и Местобљуститељем струмичким г. Давидом за Поуке.орг водио протопрезвитер Иван Цветковић

Благословите Преосвештени Владико, хвала Вам што сте нашли времена да поред свих Ваших обавеза поразговарате са нама. Кажите нам да ли као Епископ једине канонске цркве у Републици Македонији имате слободу да јавно исповедате веру? Да ли се на Вас и Ваше клирике врше притисци од стране државе и непризнате МПЦ?

Епископ стобиски Давид (Нинов): Црквата во гонењата и страдањата гледа исповедање на верата

Во Руската Православна Црква продолжува интересот за прогонот на канонската Православна Црква во Р. Македонија, автономната Охридска Архиепископија. Една од најпосетените православни интернет страници „Православие.ру“, го пренесува разговорот на ѓаконот Георгиј Максимов од Руската Православна Црква со Епископот стобиски и Местобљустител струмички г. Давид. Во разговорот тие се осврнуваат на актуелната состојба на државен прогон врз верска основа насочен кон Архиепископот охридски и Митрополит скопски Јован, кон Епископите, клирот, монаштвото и верниците на Православната Охридска Архиепископија. Во продолжение ја пренесуваме содржината на разговорот објавена на „Православие.ру“. Во 2002 год. значителен дел од македонските верници на чело со тогашниот Митрополит велески г. Јован (Вранишковски), сега Архиепископ охридски, излезе од расколот и го обнови заедничарењето со СПЦ, а преку неа и со сите помесни Православни Цркви. Беше формирана Православната Охридска Архиепископија. И сите овие години Архиепископијата живее фактички во услови на прогон од страна на македонските власти, а Владиката Јован е подложен на постојани судски истраги под измислени и лажни обвиненија. Сега Владиката Јован повторно е во затвор. За тоа каква е состојбата во Архиепископијата денес, што помага таа, не само да опстојува, туку и да се развива во толку неблагопријатни услови, како Архиепископот Јован ги поднесува искушенијата кои го снајдоа – говориме со Епископот стобиски Давид (Нинов), викар на Архиепископот охридски.

Ваше Преосвештенство, Ве молам раскажете ни за сегашната состојба на Православната Охридска Архиепископија и нејзината положба во Македонија.

Интервју со Епископот стобиски Давид за неделникот „Фокус“

Најтиражниот домашен седмичник, магазинот „Фокус“ (бр. 901, од 05. 10. 2012 г.), го објави разговорот со Епископот стобиски и Местобљустител струмички г. Давид, под редакцискиот наслов: „Дали парите што верниците ги оставаат во МПЦ, значи дека и таа се финансира на црно!?“

Разговорот го водеше Јадранка Костова, по повод најновиот монтиран судски процес против Архиепископот на Православната Охридска Архиепископија, нејзините Епископи, монаштво, верници.

An Interview with Abbot David (Ninov), conducted by the St. Herman of Alaska Brotherhood in November 2005

Q: Can you tell us about the early history of the Ohrid Archdiocese?

A: I am sure that, for Orthodox Christians, the Church has never been only the past. It is their present and their future. But, certainly, it is to be emphasized that the Ohrid Archbishopric has an ancient and rich history. One of its more renowned historians, Ivan Snegarov, in his work History of the Ohrid Archdiocese (which is an excellent historical text for those who wish to learn more about the history of the Ohrid Archdiocese), notes that the beginning of the Ohrid Archbishopric was in 870. The Emperor Basil II, and after him a few other Byzantine emperors, confirmed its jurisdiction with imperial chrysobulls. The Archbishop of Ohrid, because of the extraordinary importance he had during that period (the eleventh to twelfth centuries), signed the local assembly papers following the Patriarch of Constantinople. Throughout the centuries, the Ohrid Archdiocese was spread over the greater part of the Balkan Peninsula, and it is essential to note that its jurisdiction and scope of missionary work included almost all the peoples of the Balkans.